Nocturnal Wenchy

Met ons herdenking vyftien jaar terug) ons TIENDE herdenking was dit n beplande joligheid. Nou terug na ons berghotel waar ons heuningmaan was (overdraft gereel en so). Alles werk toe nie saam nie : daai dunne trourok willie eers oor my enkels nie! Maar wat, ons kry n pakkie confetti en Drakensberg hier kom ons.

Kry ons n honeymoon huisie by die hotel. Onthou, dis net 2 van ons :op onse troudag hol ons in pajamas rond met die confetti. Dan Sweetheart en ek strooi hom dan hol en ek (ballooon innie hand en een om my nek) en hy strooi my. Ons lag soveel dat ons die helfte van die confetti insluk toe n vreemde stem met n hogere aksent vra: ‘what are you doing?

So innie pajamas, balloon om my kop, verduidelik ons vannie confetti en so. Die hogere stem persoon se aandag is glo getrek deur al die beweging.

Laat middag ontvang ons n ‘amptelike’ uitnodiging tot ‘tea’. Daar gekom het die hotel vir ons n troukoek gebak en al wat n gas is sing ‘for they are jolly good fellows.’ Mens!

Vir aandete gaan ons GROOT. Vreeslik romanties. Sweetheart in aandpak. Gefril de lot. Helaas, geen broek. In my swart sweetpakbroek (daai wat die rek onder het) durf hy die deftigheid aan.

Ons kry n privaat eetsaaltjie. Vol kerse en rooi rose. En ons dans by ons self dat dit n naarheid is en gil van jollygeid omdat Sweetheart se broek teen daai tyd ONDER sy kniee sit!!!!

Vyftien jaar later, weer n keer, baie baie dankie OAKLANDS COUNTRY MANOR!